De duur van onze vlucht is vandaag een stuk korter; de Jetstream boven de Atlantische Oceaan zorgt hiervoor. Boven het vaste land en de zeeën liggen de routes vast, maar boven de Noord-Atlantische Oceaan worden elke dag nieuwe ‘routes’ gemaakt. Een speciale ‘Oceaan-verkeersleiding’ zorgt hiervoor. Grofweg lopen de routes tussen Shannon (Ierland) en Gander (Canada). Deze routes noemt men NATtracks (North-Atlantic Tracks).

We hebben alle twee in een twee-persoons bed geslapen en zijn goed uitgerust, om aan de terugreis naar Amsterdam te beginnen. Maar we hebben nog 5 uur om in Downtown Montréal te wandelen en een paar gebouwen te bezichtigen. We ontbijten eerst maar eens goed en dan checken we al vast uit en de reistassen en handbagage wordt in een aparte ruimte voor ons bewaard. Het zonnetje schijnt vandaag en we gaan eerste een bezoek brengen aan de haven, waar om dit moment een cruiseschip ligt. We lopen langs de kade en zijn dan op het Ile Bonsecours waar het reuzenrad vanuit een hoogte van 60 meter je een geweldig uitzicht geeft op de oude stad, Mount Royal en de St. Lawrence River.

De laatste “garbage” wordt gevuld met alles wat er nog over is aan levensmiddelen e.d. De artikelen die nog niet aangebroken zijn geven we aan Canadream voor de voedselbank. De vuilwatertank en de tank van het toilet worden voor de laatste keer geledigd en de elektriciteitskabel, waterslang en rioolslang worden weer keurig in de daarvoor bestemde opbergruimtes teruggelegd of opgerold. We checken nog op de displays in de leefruimte of alle tanks leeg zijn en controleren nog een keer of alle lades en kastjes leeg zijn en we dus niets vergeten zijn in de pakken. We kunnen de camper starten en het is maar 12 kilometer naar Canadream in Mirabel.

Vandaag is het onze laatste dag in de camper; vannacht nog een nachtje erin slapen en dan moeten we hem helaas weer terugbrengen naar Canadream.Omdat we vandaag toch niet zo veel gaan ondernemen wil ik jullie èen aantal specificaties van deze camper geven, voor het geval er iemand volgend jaar ook met de camper op vakantie wil gaan in Canada. Dit type heet SVC en staat voor Super Van Camper en het is een middelgrote camper, ideaal voor bijv. een gezin met 2 kinderen. Je kunt er makkelijk mee rijden en parkeren, dankzij de compacte vormgeving . Maar wat het meest ideale van deze camper is, zijn de twee slide-outs die zowel het slaapgedeelte als het woongedeelte zodanig vergroten, dat er meer (loop)ruimte beschikbaar komt. Een perfecte camper dus voor zowel het rijden overdag alsmede het slapen ’s-nachts. De lengte van de camper is 7,62 meter (25 feet) en de breedte 2,5 meter (8 feet)

Als ik wakker wordt en vanuit mijn bed naar buiten kijk, zie ik door de laaghangende mist nog niet eens de ingang van de campground. Ik draai me nog even om, terwijl Marjo al bezig is met het ontbijt. Er is voor vandaag best wel goed weer voorspelt, dus ik gooi me in de boeg en kleed me snel aan en samen maken we de plannen voor vandaag. We hebben de boel een beetje omgegooid. In plaats van doorrijden naar Mont Tremblan, gaan we via de snelweg naar Saint-Jérôme en kijken of we daar de 2 laatste nachten kunnen blijven.

Om 08.15 uur worden we na een lange nachtrust wakker op de Campground Quebec en Ville. We moeten de eigenaar nog zoeken, want we hebben nog niet betaald. We hoeven niet lang te zoeken, want hij heeft ons al gevonden en we betalen hem meteen cash in de camper, want hij heeft weinig tijd zo te zien.We maken een stevig ontbijt met bacon and eggs, want het wordt een lange dag volgens de planning.We gaan allereerst via de 358 richting Trois Rivières en dan via de 40W.

Om half zeven loopt de wekker af, want we hebben met vrienden van Wereldcontact afgesproken om samen bij Tim Hortons op Rue Victoria de gaan ontbijten. Wies en Louis en Pat en Elbert zijn op weg naar Main (USA) en komen nu vanuit St. Louis-du-Há-Há! (Quebec) naar Edmundston. Wij verblijven op de campground hier precies 11 km vandaan. Precies om 08.15 uur heten we elkaar welkom bij Tim Hortons en we hebben elkaar veel te vertellen. Het is hartstikke fijn om vrienden zo ver van huis hier in Canada te ontmoeten.

Zo midden in de bossen van het park hebben we heerlijk geslapen. We worden niet alleen wakker van de wekker, maar ook van spelende kinderen. Het is komend weekend immers “Thanksgiving weekend” en veel families trekken er met de kinderen op uit naar de campgrounds. We gaan vandaag vroeg op pad, want we willen van alles onderweg zien en dus hebben we een aantal sightseeing-stops ingepland. Trouwens we hebben de hele route thuis gepland en alle bezienswaardigheden staan in ons logboek.

Vanochtend worden we wakker en de eerste zonnestralen schijnen al de camper in. Hoppa dan maar snel naar buiten om de eerste foto’s te maken. De wind is gezakt en er zijn mooie golven, peanuts volgens de campingbaas. Maar ja, wij zijn ook niet gewend om aan de oceaan wakker te worden. We vervolgen ons reisplan naar Moncton downtown.

Gisteravond toen we thuis kwamen van Michele en Mike heeft het via de slide bij de slaapkamer naar binnen geregend en zodoende hebben we iets moeten verzinnen om toch droog én vooral warm te kunnen slapen. We hebben het dekbedovertrek met het natte gedeelte naar het voeteneinde gedraaid en de lakens vervangen door een nieuw. De deken was te nat om nog te gebruiken. Warme pyjama’s aan en we zijn de nacht in ieder geval goed doorgekomen.